Hoe leer ik mijn baby eten?

Je baby bepaalt zelf óf er gegeten wordt

Dit klinkt misschien een beetje vreemd, maar een alom gedeeld advies rondom eten met kleintjes luidt als volgt. Jij bepaalt wat, wanneer en waar je kind eet. Jouw kind bepaalt óf en hoeveel er wordt gegeten.

Dat neemt niet weg dat je als ouder natuurlijk wil dat je kind gevarieerd leert eten en voldoende groente en fruit binnenkrijgt. Niet altijd zo makkelijk als het lijkt. Ik heb vele ouders gesproken die vastliepen op een ‘eenkennig’ kind als het om eten gaat. Hele weken wilde het kind nog maar éen of twee dingen eten en verder helemaal niets. Er zijn een aantal tips en trucs te delen die je kunnen helpen door een starre of moeizame fase heen te werken. Zonder gek veel strijd, het aanleren van slecht gedrag en zonder toe te geven aan de wensen (eisen.. ?) van je kind. Het vereist wel enige flexibiliteit. Je zal een aantal van je eigen wensen (eisen…) soms tijdelijk moeten loslaten om door een fase heen te komen, en daarna weer terug te bewegen richting een ander (meer gevarieerd) patroon.

Houd in je achterhoofd dat vreemd eetgedrag, zoals met eten of bordjes gooien of alléén maar de hele dag banaan willen eten, typerend voor hele kleine kinderen is. Hoe vaak zie of spreek je een tiener die zijn bord op de grond gooit of alles wat hij eet eerst fijn wil kneden met zijn handen? Precies, nooit. Dit gedrag slijt er vanzelf uit, het zit ‘m er dus in wat je in de tussentijd kan doen om het smaakpallet van je kind te blijven prikkelen én de benodigde voedingstoffen binnen te krijgen.

Welke tips zijn er als je een baby leert eten? 

• Suiker (of überhaupt eten) nóóit inzetten als beloning bij goed gedrag. Beloon met knuffels, complimenten, spelletjes, etc. maar zet eten er niet voor in.
• Je bord leeg moeten eten is een verkeerde stimulans voor kleine kinderen. Veel liever steek je jullie energie in proeven en proberen. Het kan ruim 10 pogingen kosten voor een kind gewend is aan een bepaalde smaak. Gun elkaar die pogingen en heb geduld als je nieuwe ingrediënten introduceert.
• Wijst je kindje naar iets wat jij eet of vraagt om een stukje? Probeer dan altijd een hapje te delen. Stimuleer dat je kind durft te proberen en vermijd het idee dat bepaald eten alleen voor ‘grote mensen’ is. Tenzij je iets op je bord hebt liggen wat je kleintje echt niet mag, natuurlijk…
• Zolang je kind goed groeit en op gewicht is, probeer dan als eten wordt geweigerd ook vol te houden dat daarmee het moment van eten voorbij is. Ga geen vervanging regelen van hetgeen je hebt klaargemaakt. Kinderen leren enorm snel en kunnen goed onthouden: ‘Mooi, als ik niet eet waar ik geen zin in heb, krijg ik blijkbaar iets anders!’ Kortom: als een kind zijn avondeten weigert, probeer dan geen boterham o.i.d. als alternatief te geven. Een kindje wat honger heeft, eet écht wel. Ben je bang dat op een lege maag slapen leidt tot een onrustige nacht, geef dan bijvoorbeeld op een iets later moment nog een flesje warme melk of een kop kruidenthee.
• Haal een kind 5 of 10 minuten voor etenstijd rustig ‘uit’ de bezigheid van dat moment. Kondig aan dat er bijna wordt gegeten, zodat de aandacht alvast meer richting het eten gaat. Een kleine die te snel moet schakelen van een activiteit naar een eetmoment, zal eerder in de weerstand schieten. 
• Eten doe je aan tafel. Zonder TV of afleiding, want eten gaat over eten. 
• Een kindje wat iets ouder is, kan je het gevoel geven mee te mogen beslissen door te vragen waar hij/zij wil zitten (of op welke plek zijn/haar stoel moet staan): dat maakt het proces leuker en gezamenlijk. 
• ‘Uit het oog…’ Zorg dat goede keuzes, zelfs voor de allerkleinsten, in het zicht zijn. Zorg dat minder goede keuzes, zoals een koek, krentjes, etc. uit het zicht zijn opgeborgen om je kleine niet te triggeren.
• Enorm voor de hand liggend, maar onthoud dat kinderen geneigd zijn gedrag te kopiëren. Zeg jij dat je iets niet lust? Dat slaat je kleine op. Laat jij eten liggen of schuif je het aan de kant? Drie keer raden wat je kind op korte termijn gaat proberen…

Hoe leer je een baby (beter) eten, als een koppige fase aanbreekt? 

• Eten is een ongelofelijke ontdekkingstocht voor een kindje. Kleuren, geuren, texturen, smaken: alles is wennen. Het kan helpen om een (nieuw) ingrediënt op verschillende manieren aan te bieden. Rode kool kan los, door een stamppotje geprakt, vermalen tot moes (proeven is proeven!).. Experimenteer en varieer!
• Geef je kind keuzes, in plaats van zaken te verbieden of verplichten. Bied bijvoorbeeld een hapje bloemkool en een hapje aardappel aan. Een stukje appel en een partje mandarijn, etc.
• Spelen met eten (uitsmeren, handen erin, etc.) is ook een manier van ontdekken. Je kind wil zélf leren. Hoe meer je dat begrenst, hoe minder ruimte er voor een kind is om goed te kunnen ontdekken wat ze ergens van vinden. Natuurlijk wil je de aardappels niet tegen het plafond hebben, maar probeer te accepteren dat eten in een bepaalde fase ook leidt tot vies worden. Een goede plastic slab (met opstaand opvangbakje) scheelt in weer wasjes draaien… 
• Geef ontdekken de tijd. Als je kind het eten laat afkoelen omdat er driftig met handjes in gewroet moet worden, betekent dat niet altijd dat het eten niet meer opgaat. Er moet gewoon eerst iets anders mee gebeuren. Probeer bijv. eens of je een kind die zijn vingers in het eten heeft, kan uitdagen om die vinger in de mond te steken. Ook dat is proeven, en nogmaals, met bestek eten gaat absoluut vanzelf goedkomen als ze wat ouder worden!
• (Goede) afleiding, gerelateerd aan het eten, kan helpen je kleine tot eten aan te zetten. Probeer spelenderwijs aan de slag te gaan met wat er op een bordje ligt. Benoem bijvoorbeeld samen de kleuren, tel items of laat het verschil zien tussen een grote hap/lepel en een kleine, of een lepel en een vork.
• Zoals met alles geldt ook hier: ben consequent. Heldere (spel)regels maken het voor een kind makkelijk om te begrijpen wat er verwacht wordt. Spreek met elkaar af hoe je door een lastige fase wil gaan en probeer ervoor te zorgen dat iedereen in de omgeving die regels ook volgt.
• Een wat ouder kind, kan je alternatieven leren voor roepen “ik lust het niet”. Bijvoorbeeld “vandaag eet ik dit niet” of de afspraak dat het kind opzij mag schuiven wat hij niet wil opeten. Ná 2 happen proberen, natuurlijk. Probeer de nadruk zo min mogelijk te leggen op het niet lusten / mopperen, vooral als je nog andere kids aan tafel hebt zitten.