Mijn baby heeft koemelkallergie: en nu?

Wij hebben het geluk twee kinderen te hebben gekregen en de pech dat ze beide ongelofelijk allergisch zijn voor (o.a.) koemelk, iets waar we laat pas grip op kregen. Waar we bij de eerste dachten alles zo’n beetje wel gezien te hebben, bleek het bij de tweede nog tien keer erger te kunnen. Beide hadden ze daardoor een slechte start en een taai eerste levensjaar. Zoveel keuzes wil ik terugdraaien en zoveel tips zou ik eerder willen hebben gekregen. Ik deel ze in de hoop dat we daarmee voor andere ouders zo’n lang traject van puzzelen kunnen voorkomen.

Een diagnose is zo makkelijk nog niet

Je zou verwachten dat een allergie vrij goed is te tackelen. Je baby drinkt (of eet) iets en je ziet daarop een reactie. Simple as that? Helaas ben je voor een diagnose ook afhankelijk van de behandelaren die je hierop laat meedenken. In ons geval: het consultatiebureau en de huisarts. Toen ik stopte met borstvoeden en we overstapten op flesmelk (Nutrilon), merkten wij al gauw dat onze zoon vrij onrustig werd. De moeilijkheid is dat de eerste maanden van zo’n babyleven, dat lijfje aan alle kanten moet werken en wennen en onrust dus aan duizend verschillende dingen kan liggen. “Is het de flesvoeding? Ja, misschien? Maar het kan ook een darmkrampjespiek zijn. Of een vroeg tandje? Vermoeidheid? Slaapt hij slecht? Wordt hij ziek?” Weten wij veel. Kersverse ouders, moe en snapten nog geen hout van wat die kleine jongen nodig had. Dus we keken even aan. 

Hij voldoet niet hoor, mevrouw

Tot we een paar weken verder waren en die onrust maar bleef, inmiddels gecombineerd met ernstig verstoorde nachten en dutten. Niemand werd beter van aankijken, dus stapten we naar het consultatiebureau. Ik deelde onze observaties en ook mijn onderbuikgevoel: volgens mij is hij écht ongelukkig en niet gewoon een jammerkont. We bespraken reflux, maar daar waren we snel uit. Hij spuugde nooit en groeide goed. Nee, reflux was het niet. Boosdoener twee is dan koemelkallergie, maar dat was het ook niet. Ik benadrukte nog dat we net een paar weken over waren van borst- op flesmelk, maar bij het consultatiebureau wisten ze het zeker. “Hij voldoet niet aan alle symptomen van de koemelkallergie hoor, mevrouw. Kinderen met koemelkallergie hebben ook altijd eczeem, vaak diarree, jeuk, een loopneus en wat andere klachten. Het is een heel lijstje”. Tsja. Mijn zoon was alleen vaak verdrietig en had harde poep. Zij zullen het wel weten, dachten we. 

Je bent zo een paar maanden twijfelen verder als je niet oppast. Wij beten door onder het mom het zal er wel bij horen, belden nog twee keer het spreekuur, hadden het weer over dat lijstje, beten weer door en zo ineens was dat kleintje een half jaar oud. Zijn poep was nog hard, hij huilde veel (vonden wij) maar groeide goed en dronk graag en gulzig. Toch stapten we met die harde poep uiteindelijk naar de huisarts en hoorden daar dat obstipatie soms bij baby’s hoort wiens darmen het allemaal wat zwaar vinden dat eerste jaar. Het ene kind heeft nergens last van, de ander heeft maanden krampjes. Lactulose is een laagdrempelig middeltje (vloeibare vezels) om die darmen op gang te krijgen en gewapend vertrokken we huiswaarts. Yes! Dat zal het wel zijn. Lekker poepen en dan wordt het verdriet vast ook minder. 

Van sulletje naar ouder

Natuurlijk niet. En met zeven maanden gebeurde er iets. Ik keek naar die kleine, naar onszelf, mijn wallen en dat flesje lactulose wat dagelijks werd opengedraaid en besloot dat ik het zat was. Ineens was ik niet langer dat sulletje die overal met baby verschijnt, steeds als groentje door de mand valt en zich van alles laat aanpraten. Die dag werd ik (mentaal) een echte ouder en eiste met vuist op tafel bij de huisarts dat er direct een recept voor hypoallergene voeding zou komen én een afspraak bij de kinderarts.

Vier weken verder was de poep zacht, werden de dagen langzaam rustig en kon de lactulose in de prullenbak. Hij heeft nooit meer dan 1 item op de Grote Koemelkallergie-Lijst afgevinkt. Maar krijgt vandaag de dag van een beker melk nog steeds een halve week buikpijn. Laat je nooit leiden door lijstjes of door mensen die alleen naar lijstjes kunnen kijken. Jouw kind, jouw gevoel, jouw vuist. Ben geen sulletje, maar een ouder.